Sev'ciğim,
Sana Ada'dadayken de yazmıştım. Seninle uzun soluklu anlar geçirmedik ama bugünkü buluşmamızdan anladım ki, farkında olmaksızın muazzam bir yaşam enerjisi oluşturmuşuz. Neden bilmiyorum, sana garip gelebilir fakat bugün şunu hissettim; yıllar sonra İstanbul'dan ayrılırken, gerçekten seni çok özleyeceğim...
Bugün anlattığım kosmosda kum tanesi olma hikayesinden yola çıkarsak; birbirimize zaman ayırmalı, "kızlar günü" yapmalıyız. Ayda bir kez bile olsa bir araya gelsek, ne güzel olur. Belki buluşmalarımızda, evrenin muazzamlığı karşısında sorunlarımızın ne denli anlamsız olduğunu birbirimize anımsatırız.
Etrafımızda olanlar, bitenler bazen bizi o kadar yoruyor ve boğuyor ki, yazmak bize iyi gelecek, yangın merdiveni olacak... Bir de dönüp tekrar okuduğumuzda, değişime tanıklık etmenin mutluluğunu kızlar gününde daha da pekiştirmiş oluruz.
Bu arada konuştuğumuz gibi motivasyona bugünden başlıyorum. Hazır mısın? "O ne cicikler(*), o ne toto" Sanırım güdülemeye sıkı başladım!
Hamiş:
1. Bugün ne iyi ettiniz de geldiniz.
2. Yaz bana.
3. Hadi!
(*) cicik: meme (http://www.tdk.org.tr/index.php?option=com_ttas&view=ttas&kategori1=derlay&kelime1=cicik)